Na de hoopvolle start vorige week in Gouda, was de eerste thuiswedstrijd even heel andere koek. Het bezoekende Amsterdam ’78 bleek met 7-3 te sterk voor ons damesteam (ondanks de nieuwe shirtjes). Bonnie Theunissen won twee keer, zus Debbie won eenmaal. Eline Gelderman kwam niet tot scoren.
Enigszins geflatteerd was de uitslag wel. Zo ging het dubbelspel van Bonnie en Debbie in vijf games nipt verloren. In een wedstrijd met wisselende kansen bleek op de beslissende momenten het vertrouwen in de eigen aanval te gering. Hierdoor ging het initiatief naar de Amsterdamsen. Debbie sleepte vervolgens in haar enkelpartij tegen Marianna Rolikova er een vijfde game uit, die ze nipt verloor. Bonnie kwam tegen Rolikova tot vier games, waarvan echter de laatste twee boven de tien uit kwamen. Voor hetzelfde geld was de wedstrijd in haar voordeel gekanteld.
Voor Eline waren de tegenstandsters bij vlagen een maatje te groot, waarbij Eline geregeld haar eigen grootste vijand was. Zo was Eline tegen Priscilla Doesberg zeker niet kansloos, maar ontnam ze zichzelf met name in de tweede game de kans de wedstrijd te doen kantelen. Op een comfortabele 8-4 voorsprong liet Eline zich iets teveel leiden door de kans de game te winnen. De game ging vervolgens met 11-8 verloren. Positief was echter wel, dat ze vervolgens de derde game weer voluit ging en die pas boven de tien verloor. Hopelijk ziet Eline de mogelijkheden, die ze wel degelijk heeft en leert ze om elk punt te spelen alsof het een nieuwe wedstrijd is.
Bonnie was wederom stabiel, maar moest tegen Doesberg erg diep gaan om de wedstrijd in de vijfde game in haar voordeel te beslechten. Het blijkt toch nog lastig om een hele wedstrijd consequent te zijn qua plaatsing en spin. De vechtlust van Bonnie is dan gelukkig de reddende engel, af en toe geholpen door de ergernis over de tegenstandster. Tegen Rolikova kwam die vechtlust ook weer naar voren, waardoor zich een spannende en tactische wedstrijd ontspon: de passieve, backspin-zware steekballen van Rolikova tegen de gevoelvolle, trage spin van Bonnie. Mede door een opspelende rugblessure trok Bonnie helaas aan het kortste eind.
Debbie speelde bij vlagen zeer dominant, maar worstelt nog duidelijk met de forehand topspin. Ze is hard bezig haar topspin aan te passen en dat zorgt in wedstrijden soms voor twijfel. Met name in het dubbelspel kroop de twijfel over haar spin in haar spel, waardoor ze deze niet meer durfde te spelen. In haar verloren enkelpartij tegen Leoni Veldhuis lukte het haar eveneens niet meer om voldoende druk te zetten met haar forehand spin. Wellicht speelde een verdraaide knie (gebeurde in het dubbelspel) hierin toch nog een rol. Tegen Rolikova daarentegen toonde ze wel weer haar vechtlust door maar mee te gaan schuiven met de Tsjechische. Mede daardoor wist ze er nog een vijfde game uit te slepen.
De dames weten na zaterdag iets beter, waar ze staan. Gezien de andere uitslagen belooft het een enerverend en onvoorspelbaar seizoen te worden. Belangrijkste is dat de dames blijven werken aan hun spel en de verbetering daarvan. Op de langere termijn is dat vele malen meer waard, dan nu geforceerd alles proberen te winnen. Met beter tafeltennis komen de resultaten vanzelf, al duurt het misschien wat langer.