Lienke Stijnen is afgelopen zaterdag Nederlands kampioen geworden bij de Meisjes Pupillen B. Hoewel er maar drie speelsters waren komen opdagen, mocht dat de pret natuurlijk niet drukken: kampioen is kampioen. Bovendien mocht Lienke door haar eerste plek op zondag meedoen bij de A-licenties. Daar haalde ze heel knap de hoofdronde en liet ze zien terecht de B’s te hebben gewonnen.
De wedstrijden werden tweemaal gespeeld. Eerst speelde Lienke een driekampje, waarbij ze makkelijk van Nienke Wijnhout won en vrij kansloos verloor van Vita van der Heijden. Later op de middag speelde Lienke nogmaals tegen Nienke in een ‘halve finale’, terwijl Vita al in de finale wachtte. Na weer een eenvoudige overwinning was het dan (hopelijk) tijd voor revanche in de finale tegen Vita.
De eerste game ging wederom naar Vita, maar Lienke knokte zich in de tweede game met 12-10 terug in de wedstrijd. De derde game liep ze over haar tegenstander heen met 11-3 om het vervolgens in de vierde game met 11-8 af te maken. Waar ze eerder nog kansloos van Vita verloor, wist Lienke nu met een slimme tactiek de belangrijkste wedstrijd te winnen.
We waren zaterdag met een combinatie van Kluis en Quick Schimmert in Nijmegen. Jens Slakhorst plaatste zich na de zevenkamp als tweede voor de achtste finale bij de Jongens Kadetten. Daarin verloor hij in een heel spannende wedstrijd met 11-13 in de vijfde game.
Broertje Ties Slakhorst speelde bij de Jongens Welpen en wist zich ongeslagen voor de kwartfinales te plaatsen. Hij verloor in de zevenkamp maar één game. De kwartfinale leverde een overtuigende overwinning op, waardoor de halve finale een feit was én een extra dagje bij de A-licenties. Dat verzachtte enigszins het verlies in vijf games in die halve finale.
Bij de Meisjes Welpen speelden Lynn Hollands en Sophie Buijssen hun eerste NJK. Zij eindigden heel verdienstelijk als vierde in hun poule. Ze lieten zien goed vooruit te gaan, dus dat belooft veel goeds voor de toekomst.
Na afloop werd bij Van der Valk Cuijk een tussenstop gemaakt voor een goed diner. Daardoor was iedreen pas rond 10 uur weer thuis.
NJK-A: eervolle strijd Lienke en Ties
Op zondag was het voor Lienke en Ties weer vroeg opstaan, want zij mochten als extra toetje aan de NJK-A deelnemen. Voor beiden stond er niets op het spel, dus kon er vrijuit gespeeld worden. Niet dat dat gebeurde natuurlijk.
Ties mocht meteen tegen de latere winnaar Ivan Kahn aantreden en had daarmee meteen een mooi voorbeeld van hoe hij zijn eigen spel de komende tijd gaat verbeteren. Zijn tweede partij was tegen mede-Limburger Kenji van Enckevort. Na een heel sterke eerste game sloeg de twijfel toch weer toe en moest hij de volgende drie games aan Kenji laten. In zijn laatste partij trof hij Mike van der Hoek, waar hij minder goede herinneringen aan had: de vorige keer had Mike zich van zijn meest onsportieve zijde laten zien en met 15-13 in de vijfde gewonnen. Ook nu werd het weer een wedstrijd op het scherpst van de snede. Met mentaal sterk weerwerk en af en toe erg goed aanvallend spel, wist Ties de partij nu met 11-9 in de vijfde deze keer in zijn voordeel te beslechten. Omdat Mike van Kenji had gewonnen moesten games geteld worden en daar had Ties helaas het laagste gemiddelde.
Lienke leed in haar poule een verwachte nederlaag tegen Dido Giessen. Tegen de lastige Ilse de Regt leek het aanvankelijk ook die kant op te gaan. De eerste twee games gingen duidelijk verloren. Met een tactische aanpassing (scherpe plaatsing en blokken in plaats van meppen) kon Lienke de partij omdraaien en met 3-2 uit het vuur slepen. En zo kon ze in de laatste partij tegen ‘aartsvijand’ Tara Iravani. Van Tara was bekend dat ze een goede forehand kon spelen, maar wellicht met droge, halflange ballen uit haar spel gehaald kon worden. Een slimme tactiek die Lienke dan ook perfect uitvoerde. De eerste game ging met 11-5 naar Lienke. De tweede game ging iets lastiger maar toch met 11-9 naar Lienke. De derde game was een hele spannende, waarin Lienke een flinke voorsprong verspeelde, maar uiteindelijk met 16-14 een klinkende zege boekte… en zich plaatste voor de hoofdronde. In de kwartfinale was helaas Tanya Misconi een maatje te groot.
Een druk tafeltennisweekend maar met prima tafeltennis en idem resultaten. Rest nog een woord van dank aan Anita Slakhorst, Ron Jongbloed, Anco Balfoort en Ying-Fu Li voor het rijden en het coachen.
Met hartelijke groet,
Ying-Fu Li
