Melvin, Jelle, Eline, Jibbe: afgelopen zaterdag werden jullie officieel kampioen in landelijk B. Een mooie 9-1 overwinning op HTC was ruimschoots voldoende om julie voorsprong op HTTV 2 vast te houden. Jullie titel is dikverdiend en daar wil ik het even over hebben. Niet over de wedstrijd van zaterdag, niet over wat ongetwijfeld nog beter kan, maar over jullie titel. JULLIE titel.
Ruim een jaar geleden mochten jullie aantreden in landelijk A, waar jullie stijf onderaan eindigden. Die klasse was ook een beetje te hooggegrepen op dat moment. Hoewel ik graag gezien had, dat jullie vervolgens in landelijk A mochten blijven, volgde de stap terug naar landelijk B. Vorig najaarsseizoen moesten jullie dus weer wennen aan landelijk B, maar dit seizoen was dat voorbij. Vanaf het begin hebben jullie duidelijk gemaakt, dat jullie dit niveau aan kunnen. Sterker, dat jullie dit niveau ontgroeid zijn. Jullie hebben je op eigen kracht teruggeknokt naar landelijk A, het niveau waar jullie thuishoren.
Als ik kijk naar hoe jullie gespeeld hebben, kan ik alleen maar tevreden terugkijken op dit seizoen. Jibbe, jij bent dit seizoen uitgegroeid tot kopman van dit team. Met 21 overwinningen uit 24 partijen ben je de beste speler in de poule geworden. Jouw spel is een stuk completer geworden, zowel in technisch opzicht als op het gebied van tactiek. Je hebt geleerd om af en toe ook gewoon een bal in het spel te houden in plaats van alles aan te vallen en je mentale weerbaarheid is prima. Soms liet je je dit seizoen weleens gaan in je frustratie. Hoewel je dat moet leren beheersen, geeft het wel aan dat je ‘minder lief’ bent geworden en dat is een goede zaak.
Melvin, jij eindigde maar ietsje achter Jibbe met 19 zeges in 24 partijen. Ook dit seizoen heb ik weer een aantal keren enorm genoten van je spel, want wat kan jij spelen! Je had soms wat pech dat uitgerekend tegen jou enkele spelers de wedstrijd van hun leven speelden. Zie het als een compliment dat je dit losmaakt bij je tegenstanders. Op één punt heb je echter een echt goed seizoen gedraaid: mentaal. Enkele keren terugkomen van een 0-2 achterstand bijvoorbeeld zegt genoeg, maar je was dit seizoen in z’n geheel mentaal stabiel. Je wist sommige partijen ook met werk-tafeltennis te winnen en dat maakt je een sterkere speler.
Jelle, met 20 overwinningen in 27 partijen bleef je keurig in het spoor van Jibbe en Melvin. Je had een valse start in de eerste wedstrijd, maar herstelde je prima. Wat me dit seizoen opviel was, dat je ondanks je zenuwen toch redelijk stabiel bleek. Op meerdere momenten leek je op (game-)verlies af te stevenen, maar lukte het je toch om dat om te draaien. Zelfs tegen tegenstanders die jouw service onder controle hebben, kon je jezelf toch doorzetten. Dat is een goede ontwikkeling die je doormaakt en eentje waar je moed uit moet putten.
Eline, voor jou was het een beetje een wisselvallig seizoen. Dat je iets minder trainde was ook wel een beetje te zien in je spel, dat soms wat wankel was. Desondanks won je 8 uit 15 wedstrijden, een prima percentage. Je bent je ook een stuk bewuster geworden van wat je kan: aanvallen als het kan, behoudender spelen als het moet. Kijk alleen maar hoe je die zwaarbevochten vijfgamer in Utrecht won. Dat dat er niet altijd uit kwam, maakt niet uit: de stijgende lijn is er wel degelijk. Ook mentaal gezien sta je goed achter de tafel en weet je zelf heel goed, waar je nog aan moet werken.
Met 74 punten zijn jullie kampioen geworden en gezien de percentages mogen jullie dat gerust een echte teamprestatie noemen. Bovendien bleken jullie ook als personen een echt team: een geintje op z’n tijd, maar ook serieuze aanmoedigingen als één van jullie het moeilijk had. Komend seizoen wacht in elk geval voor Jibbe, Melvin en Jelle de landelijk A-klasse en hoe je het ook wendt of keert: jullie horen op dat niveau thuis. Knoop dat in goed in je oren.
Ying-Fu Li
