Het was lang geleden, dat de recreatiespelers hun krachten hadden gemeten met de spelers van TTV Sittard. Op vrijdag 8 juli was het dan weer eens zover. Met een afvaardiging van 11 spelers werden zij opgewacht door evenzoveel spelers van onze kant. Start was gepland om 19:00uur. Maar het duurde nog wel even, voordat het eerste duel kon beginnen. Eerst moest nog worden bepaald met welk schema er gespeeld zou gaan worden. Niet ingewikkeld doen: iedereen speelt tegen iedereen van de andere vereniging. Dat betekent dus 11 tegen 11 is 121 partijen. Op 10 tafels. Dat is 12 partijen per tafel. Hoelang mag een partij dan duren? Best of five duurt veel te lang. Best of three ook.
Dan maar één game. Dat is weer zo kort. Nou, goed dan: één game tot 15 punten met minimaal 2 punten verschil! Na dit besluit liep het als een tierelier. Je tegenstander uitzoeken, spelen, resultaat noteren op een inderhaast in elkaar geflanst wedstrijdformulier. Na een paar uur had iedereen al zijn tegenstanders in de ogen gekeken aan de andere kant van een tafel en zat het erop. Ondertussen gutste het zweet langs warme lichamen en werden pogingen aangewend om dat vochtverlies te compenseren. En dan nog de uitslag. Dat was nog wel een punt. Het lag dicht bij elkaar Sittard zou nipt gewonnen hebben met 62 tegen 60. Of was het 60 tegen 58? Volgens Bartjens kan dat niet kloppen: als iedereen heeft gespeeld moeten er totaal 121 punten zijn. Dus 62-59 of 61-60. Blijft het pijnlijke gegeven, dat Sittard heeft gewonnen. Maar het was gezellig.
Wist je overigens, dat je buiten het ervaren van gezelligheid, je je ook kunt vermaken door bewust het verschil in spelers waar te nemen? Je kunt ze in delen in categorieën. Je hebt verdedigers (ook wel schuivers genoemd) en aanvallers, kort op de tafel spelers en ver achter de tafel spelers (kappers). Vermakelijk is het soms om te zien hoe wordt gereageerd op successen en tegenvallers. Ik heb spelers gezien, die een vreugdedansje maakten na een lange rally of een gescoord punt. Bij fouten geven sommigen zichzelf een duidelijke reprimande. En dan heb je natuurlijk de vermakelijke enkeling, die meent bij elke rally een kreunend en steunend geluid te moeten maken.
Geleen, 12 juli 2022
Jan van Adrichem
