Op zaterdag 12 juni moest een deel van het weekend van een vijftal senior
tafeltennissers eraan geloven om achter de hal een hoge afscheiding te plaatsen.
Waarvoor? Om graffitispuiters wat minder in de verleiding te brengen zich uit te leven
op de achterkant van ons gebouw. De daarvoor bestemde hekken en palen stonden
al enige tijd te wachten op de parkeerplaats. De eerste actie was dus: versjouwen
naar de andere kant van de hal. Daar hadden Luuk van Nuil (onze technische leider)
en Arold (onze mentale leider) al het één en ander voorbereid. De eerste paal stond
erin en het traject was keurig uitgelijnd. De ploeg kon dus aan de slag. De lezer wil
nu natuurlijk wel eens weten wie er nog meer present waren buiten de twee leiders.
Welnu, het groepje actievelingen bestond verder uit (in willekeurige volgorde):
ondergetekende, Henk, Frans en John. Waarlijk een uitgelezen gezelschap dus. Een
gezelschap waarmee de vereniging blij mag zijn.
Een hek plaatsen lijkt een eenvoudige klus. Als de eerste paal staat is het als een
breiwerk: eerste hek aan de eerste paal klemmen – volgende paal aan het hek
klemmen – volgende hek aan de paal enz., enz.. Zo moet het inderdaad, een kind
kan de was doen zou je zeggen. Maar de praktijk is weerbarstig. Je wordt steeds
gehinderd in wat je wil door wortels van bomen en verborgen puin. Maar
doorgewinterde pensionado’s en boomers draaien daar hun hand niet voor om. Na
ongeveer drie uur ploeteren en vechten met deze dwarse elementen stond het hek
fier overeind.
Het was tijd voor de lunch, verzorgd door Jos. Die weet wat een hard werkend mens
toekomt. Er ontbrak niets aan. Broodjes, kaas, vlees, fruit en yoghurt en ook de oer-
hollandse hagelslag en pindakaas ontbraken niet. Het was uitstekend verzorgd. Maar
dat hadden we ook nodig! Dus volledig terecht.
Na de lunch nog een laatste gevecht met boomwortels en puin voor de plaatsing van
de eindpaal. Dit was een door Luuk op de kop getikte vierkante paal met een grote
betonnen voet. Terwijl twee volhouders dit klusje klaarden werd het hek door
anderen voorzien van een groen, oogverblindend gaas. Deze finishing touch maakte
het resultaat van onze inspanningen tot een fraai, esthetisch verantwoord geheel. En
dan nu maar hopen dat potentiële graffitischilders dat ook vinden en het er dan bij
laten.
En natuurlijk was het pilsje na afloop verdiend en smaakt het meer dan uitstekend.
14 juni 2022
Jan van Adrichem
