Zaterdag speelde Jongens 2 de tweede wedstrijd van het seizoen. Na de tamelijk kansloze 10-0 nederlaag een week eerder tegen Red Stars, ontvingen Melvin, Jelle en Jibbe het Zoetermeerse Doing (spreek uit op z’n Engels). Na een dikke vier uur stond een geflatteerde 8-2 nederlaag op het scorebord. Liefst vier partijen gingen over vijf games en alle vier gingen ze naar de tegenstanders uit Zoetermeer. Daar hadden er best een paar onze kant mogen op vallen. Desondanks ben ik best tevreden over het bij vlagen sterke spel van onze jongens.
Ik weet niet wie de grootste pechvogel was aan de zijde van Kluis. Hoewel Jelle eenmaal wist te winnen, verloor hij zijn andere twee partijen in vijven. In beide partijen kwam Jelle sterk terug van een achterstand, maar blokkeerde hij op het beslissende moment in de vijfde game. Voor de volgende wedstrijden zal de focus van Jelle daar moeten liggen: rustig blijven en vertrouwen op wat hij kan. Dan heeft Jelle de mogelijkheid om na te denken over de strategie in plaats van op 10-11 een lange service te spelen.
Melvin had een wisselende dag. Hij begon tegen de sterkste speler van Doing. Na een krappe winst in de eerste game, liet hij zijn tegenstander komen in de tweede en derde game. In de vierde game deed Melvin wat hij moest doen: zorgen dat zijn tegenstander niet kon aanvallen en zelf het initiatief nemen. De game ging met 11-4 naar Melvin en de vijfde game ging hij voortvarend van start. Alleen halverwege de game sloop het ‘nog een paar puntjes’ syndroom in zijn spel. Zijn tegenstander maakte daar gretig gebruik van. Hoewel Melvin nog wel een partij won, was hij te weinig dwingend aanwezig. Terwijl hij juist dan zijn beste spel laat zien. Hier gaat hij dan ook hard aan werken.
Jibbe tenslotte liet zien het niveau best aan te kunnen. Zijn eerste twee wedstrijden waren goed, maar het lukte hem niet om de hele wedstrijd dat hoge niveau vast te houden. Gezien de snelle stappen die hij het afgelopen jaar heeft gezet, is dat ook niet verwonderlijk. Bovendien is Jibbe erg leergierig en wil hij zich graag verbeteren. Daarom is het jammer, dat hij zijn laatste partij niet kon winnen. Twee games lang was hij de etere, maar daarna glipte de wedstrijd uit zijn handen. Zijn belangrijkste opdracht zal worden om zijn systeem te blijven spelen, met af en toe een onverwacht slimmigheidje.
Verder vond ik het leuk om de jongens (en Eline natuurlijk) te coachen. De onderlinge sfeer is prima en hopelijk lukt het ze om wat meer partijen te winnen. Mooi vond ik dat de drie time-outs door de jongens zelf werden genomen. Zo zie ik het graag: dat jullie je bewuster worden van de wedstrijd en zelf weten, wanneer een rustmoment nodig is.
Ying-Fu Li
